Na mijn deelname aan de 100m en 200m finale tijdens de 23ste Deaflympics in Turkije, had ik mijn doelen voor 2017 met succes bereikt. Toch was het tijd om van trainer te wisselen, omdat ik al twee jaar geen nieuw persoonlijk record had gelopen. In het seizoen 2018 verbeterde ik mijn persoonlijk record over 100m drastisch en werd het duidelijk dat ik de juiste beslissing had genomen.

In 2019 begon het pas écht zijn vruchten af te werpen toen ik wereldkampioen werd in een nieuw wereldrecord over 60m. Later dat jaar werd ik ook Europees kampioen over 100m en winnares van het brons over 200m. 2020 en 2021 waren moeilijke jaren, mede vanwege blessureleed. Desondanks werd ik in 2022 op de 100m én 200m 5e tijdens de 24e Deaflympics in Brazilië. 

Na de Deaflympics van 2022 waren er wederom grote veranderingen, in ditzelfde jaar ben ik naar Zwitserland geëmigreerd om samen te wonen met mijn partner. Dit betekende ook dat ik ging samenwerken met een nieuwe trainster. In het eerste jaar, 2023, uitte dit direct in grote successen; een verbetering van mijn eigen Wereldrecord over 60m én voor het eerst onder de 12 seconden over 100m. Na zo’n succesvol jaar en met de wereldkampioenschappen in Taiwan en de 25e Deaflympics in Japan in het vooruitzicht, zijn mijn doelen duidelijk;